Γράφοντας το πρώτο κείμενο για το 2017 θέλω να ευχηθώ καλή χρονιά σε
όλους μας και όσον αφορά τη Σάντερλαντ ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να μας
φέρει περισσότερες χαρές, ηρεμία και τον Ρόντγουελ με φανέλα άλλης
ομάδας.
Τι έγινε στο διάστημα από τη τελευταία δημοσίευση του blog μέχρι σήμερα; Αναμενόμενη ήττα στο Ολντ Τράφορντ, τραυματισμοί, τρομπάρισμα με τη Μπέρνλι, καινούριοι τραυματισμοί, μια απρόσμενη ισοπαλία με τη Λίβερπουλ, βαρετό 0-0 στο FA Cup πάλι με τη Μπέρνλι και ένα καινούριο συκώτι από τα γέλια που κάναμε με την πρόταση της Γούεστ Χαμ για τον Ντεφό (6 εκ.).
Οι τραυματισμοί και οι απουσίες για το Κόπα Άφρικα δεν έδωσαν πολλές επιλογές στο Μόγιες για την επιλογή της 11άδας. Το μόνο ερώτημα ήταν ποιος θα ξεκίναγε στα δεξιά της άμυνας με τον Τζόουνς να επιστρέφει από τον τραυματισμό του και να κάθεται τελικά στον πάγκο και τον Λοβ να παίρνει θέση στην 11άδα.
Για την εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου δεν υπάρχουν πολλά λόγια, ήταν απλά ΑΘΛΙΑ. Το κέντρο δεν υπήρχε, η Στόουκ έφτανε όποτε ήθελε στην περιοχή μας και ο Κράουτς έκανε ότι ήθελε τους αμυντικούς μας στον αέρα. Όταν είχαμε τη μπάλα στην κατοχή μας κάναμε αβίαστα λάθη και δεν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε την πίεση από τους παίκτες της Στόουκ. Κάπως έτσι οι αντίπαλοι μας σκόραραν 3 γκολ και ουσιαστικά κλείδωσαν το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο. Ο Ντεφό μείωσε και η εικόνα στο 2ο ημίχρονο μπορεί να βελτιώθηκε αλλά η Στόουκ μόνο με αυτοκτονία θα έχανε τους 3 βαθμούς της νίκης.
Δεν έχει νόημα να αναλύσω παραπάνω τον αγώνα οπότε θα περάσω κατευθείαν σε κάποια πράγματα που χρήζουν αναφοράς. Ο σημερινός πάγκος λοιπόν θύμιζε περισσότερο πάγκο ομάδας Championship, για να μη πω League 1. Υπήρχαν 4 παίκτες από την δεύτερη ομάδα και η κίνηση του Μόγιες να μην κάνει αλλαγές λέει πολλά για την εμπιστοσύνη και ίσως την τωρινή ικανότητα των παικτών αυτών. Ίσως να ήταν και κάποιο καμπανάκι στη διοίκηση για μεταγραφές; Είναι δυνατόν δηλαδή να κατεβαίνουμε με Ρόντγουελ και Ντενάγιερ στον άξονα και να μην υπάρχει ένας αναπληρωματικός στον πάγκο; ΟΚ η κατάσταση με τους τραυματισμούς είναι τραγική φέτος και τα οικονομικά δεν είναι σε καλή μοίρα αλλά περιμένουμε να μείνουμε στην κατηγορία παίζοντας για σχεδόν 1 μήνα -ή όσο διαρκέσει το Κόπα Άφρικα- με 12μιση παίκτες τη στιγμή που άλλες ομάδες κοντά στην βαθμολογία ενισχύονται;
Αναφέρθηκα σε έλλειψη ποιότητας αλλά ακόμα και οι καλύτεροι και πιο έμπειροι μας παίκτες έχουν τα θέματα τους. Στο αμυντικογενές σύστημα του Μόγιες για παράδειγμα ο Γιανουζάι δεν είναι καλό φιτ ή ο Ντεφό όταν παίζει μόνος του μπροστά χωρίς τον Ανιτσέμπε στην 11άδα δεν μπορεί να αποδώσει στο 100 %, άσχετο βέβαια που έχει την ικανότητα να σου κάνει τη μισή φάση γκολ ακόμα και στις μέρες που δεν φαίνεται στο γήπεδο. Τον Μπορίνι τον έχουμε δει δυόμιση χρόνια και ακόμα δεν ξέρουμε ποια είναι η καλή του θέση.
Το επόμενο παιχνίδι είναι ενάντια στη Γουέστ Μπρομ του πάντα εκνευριστικού -όταν καίγεσαι για αποτέλεσμα- Πιούλις. Φοβάμαι ότι θα μας κάνουν πάρτυ στον αέρα είτε σημαδεύοντας τον Ρόντον είτε τα σέντερ μπακ τους μέσω των στημένων φάσεων.
Τέλος θέλω να σας ενημερώσω ότι δημιουργήθηκε λογαριασμός στο twitter για το blog στο @sunderlandgr
Τι έγινε στο διάστημα από τη τελευταία δημοσίευση του blog μέχρι σήμερα; Αναμενόμενη ήττα στο Ολντ Τράφορντ, τραυματισμοί, τρομπάρισμα με τη Μπέρνλι, καινούριοι τραυματισμοί, μια απρόσμενη ισοπαλία με τη Λίβερπουλ, βαρετό 0-0 στο FA Cup πάλι με τη Μπέρνλι και ένα καινούριο συκώτι από τα γέλια που κάναμε με την πρόταση της Γούεστ Χαμ για τον Ντεφό (6 εκ.).
Οι τραυματισμοί και οι απουσίες για το Κόπα Άφρικα δεν έδωσαν πολλές επιλογές στο Μόγιες για την επιλογή της 11άδας. Το μόνο ερώτημα ήταν ποιος θα ξεκίναγε στα δεξιά της άμυνας με τον Τζόουνς να επιστρέφει από τον τραυματισμό του και να κάθεται τελικά στον πάγκο και τον Λοβ να παίρνει θέση στην 11άδα.
Για την εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου δεν υπάρχουν πολλά λόγια, ήταν απλά ΑΘΛΙΑ. Το κέντρο δεν υπήρχε, η Στόουκ έφτανε όποτε ήθελε στην περιοχή μας και ο Κράουτς έκανε ότι ήθελε τους αμυντικούς μας στον αέρα. Όταν είχαμε τη μπάλα στην κατοχή μας κάναμε αβίαστα λάθη και δεν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε την πίεση από τους παίκτες της Στόουκ. Κάπως έτσι οι αντίπαλοι μας σκόραραν 3 γκολ και ουσιαστικά κλείδωσαν το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο. Ο Ντεφό μείωσε και η εικόνα στο 2ο ημίχρονο μπορεί να βελτιώθηκε αλλά η Στόουκ μόνο με αυτοκτονία θα έχανε τους 3 βαθμούς της νίκης.
Δεν έχει νόημα να αναλύσω παραπάνω τον αγώνα οπότε θα περάσω κατευθείαν σε κάποια πράγματα που χρήζουν αναφοράς. Ο σημερινός πάγκος λοιπόν θύμιζε περισσότερο πάγκο ομάδας Championship, για να μη πω League 1. Υπήρχαν 4 παίκτες από την δεύτερη ομάδα και η κίνηση του Μόγιες να μην κάνει αλλαγές λέει πολλά για την εμπιστοσύνη και ίσως την τωρινή ικανότητα των παικτών αυτών. Ίσως να ήταν και κάποιο καμπανάκι στη διοίκηση για μεταγραφές; Είναι δυνατόν δηλαδή να κατεβαίνουμε με Ρόντγουελ και Ντενάγιερ στον άξονα και να μην υπάρχει ένας αναπληρωματικός στον πάγκο; ΟΚ η κατάσταση με τους τραυματισμούς είναι τραγική φέτος και τα οικονομικά δεν είναι σε καλή μοίρα αλλά περιμένουμε να μείνουμε στην κατηγορία παίζοντας για σχεδόν 1 μήνα -ή όσο διαρκέσει το Κόπα Άφρικα- με 12μιση παίκτες τη στιγμή που άλλες ομάδες κοντά στην βαθμολογία ενισχύονται;
Αναφέρθηκα σε έλλειψη ποιότητας αλλά ακόμα και οι καλύτεροι και πιο έμπειροι μας παίκτες έχουν τα θέματα τους. Στο αμυντικογενές σύστημα του Μόγιες για παράδειγμα ο Γιανουζάι δεν είναι καλό φιτ ή ο Ντεφό όταν παίζει μόνος του μπροστά χωρίς τον Ανιτσέμπε στην 11άδα δεν μπορεί να αποδώσει στο 100 %, άσχετο βέβαια που έχει την ικανότητα να σου κάνει τη μισή φάση γκολ ακόμα και στις μέρες που δεν φαίνεται στο γήπεδο. Τον Μπορίνι τον έχουμε δει δυόμιση χρόνια και ακόμα δεν ξέρουμε ποια είναι η καλή του θέση.
Το επόμενο παιχνίδι είναι ενάντια στη Γουέστ Μπρομ του πάντα εκνευριστικού -όταν καίγεσαι για αποτέλεσμα- Πιούλις. Φοβάμαι ότι θα μας κάνουν πάρτυ στον αέρα είτε σημαδεύοντας τον Ρόντον είτε τα σέντερ μπακ τους μέσω των στημένων φάσεων.
Τέλος θέλω να σας ενημερώσω ότι δημιουργήθηκε λογαριασμός στο twitter για το blog στο @sunderlandgr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου